Τα κυριότερα αέρια είναι το Αργόν, το Άζωτο και το Οξυγόνο και παράγονται με διαχωρισμό του ατμοσφαιρικού αέρα.
Ιδιαίτερα διαδεδομένα είναι και το διοξείδιο του άνθρακα και η ασετυλίνη. Τα αέρια είναι απαραίτητα σχεδόν σε όλους τους κλάδους της βιομηχανίας με τους κύριους καταναλωτές να συμπεριλαμβάνουν, μεταλλουργία, ναυπηγεία, την παραγωγή τροφίμων και βέβαια την πυρόσβεση. Πλέον, τα αέρια έχουν επεκταθεί και έχουν σημαντική θέση ακόμα και στην ψηφιακή τεχνολογία και την περιβαλλοντική τεχνολογία. Τα αέρια διατίθενται σε φιάλες, διαφόρων μεγεθών και για μεγαλύτερες καταναλώσεις, σε συστοιχίες φιαλών ή και δεξαμενές υγρού.
Η παραγωγή των αερίων δεν περιορίζεται μόνο στα παραπάνω αέρια, η επιλογή είναι τεράστια και παρασκευάζονται και μείγματα αερίων ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες και οι απαιτήσεις πολλών διαφορετικών εφαρμογών.
Εύφλεκτα αέρια
Στην κατηγορία των εύφλεκτων ανήκουν η Ασετιλίνη, το Υδρογόνο, το αιθυλένιο, το φυσικό αέριο, κ.α. Η κύρια χρήση του φυσικού αερίου είναι για την παραγωγή ενέργειας, το οποίο συνεχίζει να κερδίζει έδαφος ως μια καθαρότερη μορφή ενέργειας που ταυτόχρονα είναι και πιο οικονομική.
Το υδρογόνο υπάρχει σε αφθονία και τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχόμενες έρευνες ώστε να μπορεί να αντικαταστήσει το πετρέλαιο, που εξαντλείται με ραγδαίους ρυθμούς, ως κύρια πηγή παραγωγής ενέργειας. Η μεγαλύτερη κατανάλωση υδρογόνου μέχρι τώρα είναι στην επεξεργασία των ορυκτών καυσίμων και στην παραγωγή της αμμωνίας. Επίσης, χρησιμοποιείται και ως μέσο υδρογόνωσης, των ακόρεστων λιπών και ελαίων για την παραγωγή της μαργαρίνης.
Τα εύφλεκτα αέρια, όπως η ασετιλίνη και το υδρογόνο, χρησιμοποιούνται και στην κοπή και στις συγκολλήσεις μετάλλων. Το αιθυλένιο σε χαμηλή περιεκτικότατα σε συνδυασμό με άζωτο χρησιμοποιείται στην ωρίμανση των φρούτων.
